Francesco De Gregori, nazywany Księciem („il Principe”), jest jednym z najważniejszych artystów włoskiej sceny muzycznej, przedstawicielem tzw. piosenki autorskiej. Jego utwory stały się tak wielkimi przebojami, że publiczność nie toleruje żadnych ich przeróbek, aż w takim stopniu wryły się muzycznie i tekstowo w pamięć włoskich słuchaczy. Mówi o tym nawet sam autor: „Problem polega na tym, że kiedy aranżuję na nowo stare piosenki, strzelają do mnie. Ludzie chcą je słuchać w wersji z płyty wydanej przed trzydziestu laty. Piosenki natomiast należą do wszystkich, również do tych, którzy je napisali”. Continued
Fabrizio De André – lirycznie znad Morza Liguryjskiego
Tym razem przedstawiamy artystę bliskiego nam obojgu: genueńczyka, poetę i kompozytora Fabrizio De André, znanego również jako Faber. Przezwisko to zostało nadane mu przez kolegę z lat dziecięcych Paolo Villaggio (twórcę i odtwórcę słynnego Fantozziego) przez zamiłowanie Fabrizia (nomen omen) do kredek Faber-Castell. Continued
Większy altruizm u dzieci z rodzin niereligijnych
Dzieci dorastające w rodzinach bardzo religijnych wykazują tendencję do bycia mniej altruistycznymi od dzieci pochodzących z rodzin niereligijnych lub ateistycznych. Tak wynika z badania na 1170 dzieciach z sześciu krajów, które to zaprzecza powszechnemu przekonaniu, że religijność jest związana z większą skłonnością do moralnego postępowania i że dzieci o solidnej edukacji religijnej są bardziej wrażliwe na problemy innych. Continued
Elio e le Storie Tese – błazny czy… geniusze?
Dla mnie są jednym i drugim 🙂 jednak przede wszystkim tym drugim. Ich piosenki od razu wpadają w ucho, są melodyjne i taneczne, a wsłuchując się w tekst można się naprawdę pośmiać. Elio nie boją się mówić otwarcie o tym, co „boli” naród włoski, o włoskiej codzienności społeczno-politycznej, stosując wyrafinowaną satyrę i ironię, subtelne podteksty i grę słów. Continued
Pan G.
Artykułem o Giorgio Gaberze otwieram niniejszym cykl poświęcony włoskiej muzyce. 🙂 Tej, która nie przekroczyła granic z Polską ma się rozumieć, a którą warto popularyzować. Będzie mi w tym pomagał mój przyjaciel Lorenzo Mentasti, którego poznałam na studiach tłumaczeniowych w Genui, pasjonat, a ja bym nieskromnie dodała, ekspert muzyczny i filmowy, człowiek o wyjątkowej wiedzy i pamięci 🙂 Na pierwszy rzut wybraliśmy Giorgio Gabera. Continued
Ładna buzia? Decyduje o tym kultura
Preferencja do bardzo męskich twarzy przedstawicieli „płci brzydkiej” i bardzo kobiecych twarzy przedstawicielek „płci pięknej” to niedawno zasymilowana tendencja, typowa dla zachodniego społeczeństwa, która to wydaje się być związana ze skutkami silnej urbanizacji. Zależność ta została wykazana w wyniku badania przeprowadzonego na 962 osobach pochodzących z 12 różnych populacji zamieszkujących Ziemię, odznaczających się odmiennymi cechami kulturowymi. Tym samym została obalona hipoteza, że preferencja ta jest rezultatem doboru naturalnego, który sprzyjał doborowi społecznemu i płciowemu naszych przodków. Continued
Wzrost gospodarczy zabójcą języków
Co około dwa tygodnie zanika jeden język wraz ze śmiercią ostatniej osoby, która umiała nim płynnie mówić. Ryzyko wyginięcia, które dotyka jedną czwartą z prawie siedmiu tysięcy istniejących języków, jest powiązane ze wzrostem gospodarczym krajów, w których autochtoni znający mowę ojczystą rezygnują z posługiwania się nią na rzecz języka dominującego, aby nie paść ofiarą wykluczenia z postępu społecznego. Continued
Rodzaj uprawy a styl myślenia
Różnica między kulturami charakteryzującymi się indywidualizmem i myśleniem analitycznym, a tymi ukierunkowanymi na kolektywizm i myślenie holistyczne miałaby korzenie w różnych metodach upraw typowych dla dwóch najpopularniejszych zbóż na świecie. Badanie przeprowadzone przez amerykańskich naukowców sprawdziło tę sugestywną hipotezę w różnych regionach Chin, wykazując, że rodzajowi zastosowanej uprawy odpowiada wyraźna dominacja jednego lub drugiego wspomnianego stylu myślenia. Continued